Het ALEMS KERKJE
De geschiedenis
Het Alems Kerkje kent een rijke geschiedenis. Na de reformatie werd in 1719 dit prachtige hervormde kerkje gebouwd met restanten van de katholieke kerk. In onderstaande tijdlijn leest u over de architectuur , de sporen die de Tweede Wereldoorlog naliet en de daarop volgende restauratie.
1719
Het voormalig Hervormde kerkje in Alem werd in 1719 gebouwd. Voor de bouw van de kerk is materiaal gebruikt van de oudere katholieke kerk die tijdens een overstroming werd verwoest. Dit kan men nog zien aan de verschillende afmetingen bakstenen die tijdens de bouw zijn gebruikt. Deze tekening maakte Hendrik Verhees in 1790. Het kerkje had destijds slechts éen raam in de voorgevel.
De Architectuur
Het kerkje wordt omschreven als bakstenen zaalkerkje met driezijdige sluiting en houten dakruiter. De dakruiter bevat een uurwerk met wijzerplaat. Het gebouw bestaat uit twee verdiepingen en heeft zes hoge ramen. Achter het kerkje ligt een ommuurd kerkhofje met baarhuisje. Het Nederlands Hervormd kerkje had meerdere keren te lijden onder oorlogsgeweld. Zo werd het kerkje bij de inval van de Fransen volgens de beschrijving “… van binnen geruïneerd en van predikstoel en banken beroofd.”
WO II
Ten gevolge van de zware gevechten aan het eind van de Tweede Wereldoorlog raakte het kerkje zwaar beschadigd, waarna de Hervormde Gemeente Lith wilde over gaan tot sloop. Nadat Alem via een grenswijziging deel was gaan uitmaken van de gemeente Maasdriel, besloot het gemeentebestuur in 1958 tot aankoop van het kerkje en de daarachter gelegen begraafplaats. Nadat de kerk in 1960 voor het laatst als gebedshuis werd gebruikt, werd besloten om over te gaan tot restauratie van dit monument.
De restauratie in 1962
De restauratie vond plaats onder auspiciën van de Driebergse architect H. Korsewagen. De restauratie, die in 1962 startte, werd zeer grondig aangepakt. Zo werd het gehele dak vernieuwd, kwam er een nieuw uurwerk met messing wijzerplaat op de klokkentoren en werd de begrafenismuur met baarhuisje gerestaureerd. Nadien heeft het kerkje dienst gedaan als klokkenmuseum, centrum voor de Natuurwacht Bommelerwaard en als dakpannenmuseum. Thans is het kerkje - tot volle tevredenheid van de Alems bevolking - in gebruik als sociaal-cultureel centrum.